Onze laatste dag in Marokko. Dit was echt een vakantiedag.
De dag rustig beginnen. Ontbijtje en dan naar de haven in Essaouira. Gisteren hebben we hier al veel bedrijvigheid gezien. Maar nu is het nog vroeg. Maar het is al een drukte van belang.
Van dit soort plekjes moet je eerst even genieten en observeren. Kijken wat er allemaal gebeurd. En de geuren ruiken. Nou is dit bij deze vissershaven niet moeilijk. De visgeur hangt overal.
Ik word aangesproken door een visser. Hij laat me van alles zien. Op welke manier en met welke boten er op haaien wordt gevist. Welke voor sardientjes en ga zo maar verder.
Vanochtend liggen er veel bootjes in de haven. Er stond teveel wind en dan varen de bootjes niet uit. Het is dan beter om te wachten tot er minder wind staat. Meer kans op een goede vangst. Daarna word ik naar een punt gebracht waar je goed uitzicht over de haven hebt. Deels vanuit het oude fort. In de tussentijd heb ik Henk wel even geroepen. Voordat ie denkt “waar is Kaap nou weer”. En natuurlijk, de mensen vertellen graag, maar ze willen ook graag een kleine bijdrage. Geen probleem. Ik ben verder de haven in gelopen dan dat ik zelf zou hebben gedaan. Dus iedereen blij.
Daarna richting de pier gelopen. Hier wordt alles aan wal gebracht. In het begin staat er nog geen enkel kraampje met vis. Maar even later staan de kraampjes overal. Een viskenner ben ik niet, maar het zijn wel veel soorten die ik nog niet eerder heb gezien. Er liggen ook verschillende haaien. De verkopers zijn trots, maar voor mij voelt het toch niet fijn.
E
ven later word ik weer gevraagd om ergens te kijken. Heel authentiek, een oude opslagplaats, half vergane boot en veel oude materialen. Altijd leuk om even rond te snuffelen.
We laten alle luchtjes en de drukte van de haven achter ons en lopen naar het strand. Het is heerlijk weer. Zonnetje en een briesje. Niet te koud, gewoon een heerlijk wandelweertje. Er zijn verschillende restaurants langs het strand te vinden. Met verschillende prijsklasses. Ik had iets uitgezocht, sjiek tentje, leuk op het strand dacht ik. Dat mag niet, is alleen voor de hotelgasten, of tegen 15 euro p.p. Dan maar op het normale terras. Mag ook niet. Is alleen voor de lunch. Uiteindelijk op de laatste bank belandt. En wat blijkt, een cappuccino voor 4 euro. Op vakantie let ik niet echt op. Maar heb eerder 2 cappuccino’s en 2 cola’s voor 5 euro gehad. Spullen maar weer gepakt en op zoek naar iets anders gegaan. Uiteindelijk op een prima plekje uitgekomen. En 3 euro voor 2 kopjes.
Bij onze riad zat een eethuisje dat er erg aantrekkelijk uit zag. Mandala. Met een aparte kaart voor Marokkaanse begrippen. Havermout pannenkoeken…en oh wat waren ze lekker. Jammer dat ze ’s avonds zijn gesloten. Dit kan ik wel 2 keer per dag eten.
Op het dak van onze riad nog even van de laatste zonnestralen in Marokko genoten. Thuis in Nederland zal dit wel weer even duren.
Meestal eten we aan het eind van de reis met elkaar, maar op de één of andere manier liep dit allemaal anders. Gelukkig wel met elkaar nog iets gedronken en onze Abderrahim kunnen bedanken. Susanne uit de groep had geld ingezameld en een korte speech voor hem gemaakt.
We lopen nog een keer naar het pastarestaurant. Snel en lekker. Want uitgebreid tafelen is vanavond niet zo’n goed idee. We vertrekken al om 3 uur ’s nachts met de bus naar Marrakesh. Stukje vliegen naar Casablanca en dan richting Amsterdam. Alles was goed op elkaar afgestemd. Geen vertraging en goede vluchten. Perfect einde van een mooie trip.