Op naar de kust

Op naar onze laatste bestemming. Essaouira. Een plaatsje aan de kust. Dat is altijd een fijne afsluiter van een rondreis.

De bus stopt voor het oude stadscentrum. De bagage wordt uitgeladen. Vanaf hier lopen we naar onze Riad (Riad Chakir). De oude binnenstad is niet toegankelijk voor gemotoriseerd verkeer. Na de gekte in de smalle steegjes van Marrakesh met heel veel mensen en ook nog brommertjes is dat een verademing. De straten hier zijn sowieso een stuk breder en overzichtelijker. Ook de witte kleur van de huisjes geeft al een heel andere indruk.

We brengen onze spullen weer naar de kamer en gaan op zoek naar een plekje om te lunchen. Het pleintje waar we belanden ziet er gezellig uit. Verschillende tentjes waar obers proberen om klanten binnen te halen. Voor de terrasjes wordt gezongen, gedanst, muziek gemaakt en treden acrobaten op. Van mij hoeft dit niet. Tijdens onze lunch zijn er 5 verschillende optredens en komen ze dus ook 5 keer met de pet rond.

Het eten was deze keer geen succes. De hamburger van Henk was nog helemaal rood van binnen. Hij is al niet zo’n eter, maar als er iets mis is, is het ook steeds bij Henk. Ze deden niet moeilijk en hebben de hamburger niet in rekening gebracht.

We hebben weer een vrouwelijke gids voor onze stadstour. Ze brengt ons bij de vismarkt. Hier kan je zelf vis kopen en door één van de koks klaar laten maken. De plekken waar de slaven werden verhandeld, de handwerkplaatsen en het fort.

Na alle stadjes en bezichtigingen is het voor mij wel goed zo. Gewoon lekker slenteren, zitten en rondkijken en verder niets.

Henk is de hele dag al een beetje zenuwachtig. Vandaag speelt Ajax tegen Chelsea. Zou het lukken om ergens een cafe te vinden waar het wordt uitgezonden? Gelukkig hebben we onze gids. Die heeft een cafe gevonden waar ze Ajax uitzenden. Gelukkig speelt Barcelona pas later, want die wedstrijd kreeg toch wel de voorkeur. Dat merkte je ook wel. Tijdens Ajax waren er niet veel Marokkanen die naar de voetbal keken. Maar bij het begin van Barcelona zat het cafe goed vol. Helaas was de uitslag niet best. 1-0 verloren.

Op zoek naar een lekker restaurantje een Italiaan (Pasta Baladin) gevonden met glutenvrije pasta. Nou dan hoef ik niet lang meer na te denken natuurlijk. Daar gaan we eten. En het was heerlijk.

2 Reacties op “Op naar de kust”

  1. Klopt wel. Even bijkomen van de drukte van Marrakesh. Slenteren door de straatjes even ongestoord…geen graaiers die je koste wat kost iets willen verkopen…vond het ook een fijne afsluiting. En jullie zijn fijne mensen

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: