Leerlooierij met munt

Vandaag een stadstour door Fez. We hebben een vrouwelijke gids, Fatimah. Best bijzonder in dit land. Het is echt wel een mannencultuur. Op terrasjes zie je vaak alleen maar mannen zitten. Blijft vreemd.

Volgens het programma was het een vrije dag. Maar we blijken toch de hele dag een stadstour door Fez te hebben.

We beginnen in de Joodse wijk, deze wordt mellah genoemd. Ik blijf het bijzonder vinden dat er zoveel Joodse mensen in Marokko hebben gewoond. Inmiddels zijn de meeste wel naar Israel vertrokken. In deze wijk zijn zelfs nog synagoges te vinden. De steegjes zijn iets breder en de panden hebben balkonnetjes. Verder lijkt het op de Arabische wijk.

Vanuit de Joodse wijk lopen we door naar het koninklijk paleis, het Dar-el-Makhzen. In vroeger tijden het hoofdverblijf van de sultan. Nu is er in het complex van alles te vinden. Regeringsgebouwen, een moskee, stallen en een madrasa (een school). Het paleis heeft 7 schitterende Moorse poorten. Waar heel veel toeristen voor staan!

Daarna door naar het uitkijkpunt Borj Sud. Vanaf hier kunnen we de hele stad overzien.

Na de nodige foto’s gaan we door naar de pottenbakkerij school. Hier wordt het keramiek gemaakt waar Marokko bekend om staat.

Fez is beroemd om zijn lederwaren. Een bezoekje aan één van de leerlooierijen kan dan ook niet achterwege blijven. Wij bezoeken de Tanneries Chouara in de Kairouanwijk. Hier wordt het leer (van o.a koeien, schapen, kamelen en geiten) geverfd met natuurlijke stoffen zoals saffraan, henna en papaver. Kleurrijke kuipen gevuld met leer, maar vooral met een stinkende substantie. Die o.a. gemaakt wordt van duivenpoep. Bij de ingang stond een mannetje takjes munt uit te delen. Sommige dachten, dat hoef ik niet hoor. Niet wetende waar het voor was. Maar eenmaal boven, dan kwam je er snel achter. Wat een vreselijke lucht. Ik word al weer misselijk bij de herinnering. Daar waren de takjes munt dus voor.

De volgende stop is in de Fès-el Bali wijk. Struinen door de soeks. Ieder stukje heeft zijn eigen producten. Kruiden, groente, vlees, koper, zilver. Er is zelfs een slippersoek. Er zal best een logica in de steegjes zitten. Maar omdat we achter de gids aanlopen krijgen we daar niet veel van mee. Fatimah spreekt goed Engels, weet veel, maar in de soeks voelt het niet zo goed. Ze gaat overal als een speer doorheen. Begrijpelijk je kan met 19 man niet overal stilstaan. Maar dit was iets te snel. Had amper tijd om een foto te maken. Maar we hebben wel heel veel gezien.

Fondouk-el-Nejjarine is één van de bekendste gebouwen van Fez. In vroeger tijden konden handelaren hier onderdak vinden. Tegenwoordig is het museum van houtsnijkunst hierin gevestigd en staat het op de Unesco-lijst.

En, eindelijk hebben we een kijkje kunnen nemen in één van de panden. Het was wel een restaurant en geen echte woning, maar je staat versteld van de hoogte en de grote van de panden.

Na de lunch wandelen we weer verder. En volgens onze eigen Sawadee gids, Abderrahim, staan wij Nederlanders bekend als toeristen die weinig of niets kopen. En bij alle bezoekjes aan de bedrijfjes vandaag blijkt dat ook wel. Amerikanen, Japanners en Chinezen iedereen koopt wel iets in de shops. Maar de Nederlanders kopen niets. Misschien een kopje koffie, maar meer echt niet.

En dat was Fez. De derde koningstad. De vierde Koningsstad Marrakesh laat gelukkig nog even op zich wachten. Want hoe mooi de steden ook zijn, na 3 dagen stad, verlangen we wel weer naar de natuur.