20 november 2018
Vandaag vertrekken we naar onze laatste bestemming, Tela. Na ongeveer een half uurtje rijden stoppen we bij de Pulhapanzak waterfall. Een 42m hoge waterval in de Rio Lindo. We kunnen hier zelf rondlopen en zwemmen, een canopytour over de waterval maken of wandelen.
Ik stond al klaar om te gaan wandelen, totdat ik hoorde dat je tot je middel (grote mensen) of nog verder (mijn lengte dus) door het water moest lopen. En lopen en water dat is , zoals bekend, niet mijn ideale combinatie. Ik hing dus opeens, totaal onverwachts, aan de kabels om de canopytour over de waterval te gaan doen. Het was een korte tour. Maar 8 ritjes maar wel super om te zien. Met een prachtig uitzicht op de waterval. Af en toe met een regenboog erover of gewoon alleen de groene toppen van de bomen.
De rit naar Tela duurt ongeveer 4 uur. Op een korte tussenstop om te lunchen rijden we in 1 keer door naar ons hotel in Tela. Hotel Cesar Mariscos. Het is even schakelen. Om eerlijk te zijn had ik het allemaal net iets tropischer verwacht. Het hotel is prima, uitzicht op zee, ruime kamer, hangmat op het balkon, airco, maar toch. Een paar minuten later schaam ik me voor mijn gedachtes. Ik ben in een derde wereld land, en alles is perfect geregeld. Hoe kan ik zo denken.
We lopen een eind over het strand totdat we niet verder kunnen. Een kreek die met vloed volloopt houdt ons tegen. We nemen een drankje en lopen weer terug naar het hotel.
Een deel van de groep zit al bij het hotel en samen met een deel van de groep eten we een hapje. Eerst buiten langs het strand, maar nadat de regen echt niet meer door de parasols tegen werd gehouden toch maar naar binnen gegaan. Het blijft de hele nacht keihard regenen. Dat beloofd wat voor morgen.
gabiontdekt 