17 november 2018
De ruïnes van Copán. Al sinds ons bezoek aan Mexico in 1999 wil ik deze plek al bezoeken. Nu gaat het er dan eindelijk van komen.
De ruïnes liggen op loopafstand van het centrum. En we zijn er op een perfecte tijd. Er zijn verder nog geen toeristen te zien. Dus de hele site is voor ons alleen.
Deze Maya stad was in de tijd van de Maya’s niet de grootste maar omdat er zoveel bewaard is gebleven is het wel één van de belangrijkste overgebleven steden.
Deze stad had op haar hoogtepunt ruim 20.000 inwoners. Rond 1000 n. Chr werd dit aantal steeds minder. Een echte reden is niet bekend, maar men verwacht dat het komt door droogte en dat er daardoor geen eten meer was. Dat het droog was, was wel te verklaren. Alle bomen werden gebruikt voor het dagelijkse leven en het bouwen van de gebouwen.
Pas rond 1830 werd de stad pas weer herontdekt en vanaf 1930 was er echt sprake van restauratie van de stad.
Het meest bijzondere bouwwerk is de hiërogliefentrap. Gebouwd langs een 30m hoge piramide. De trap is bekleed met meer dan 2000 hiërogliefen die in de 72 treden zijn gekerfd. Hier is de geschiedenis van Copán terug te lezen. Ook zijn er meerdere sculpturen van de verschillende koningen op de trap te zien. De koning van de 18 konijnen hangt er niet tussen. Die hangt in het museum van Boston.
We hadden er gelukkig wel een gids bij genomen. Dat is wel heel fijn. Het geeft toch een veel beter beeld bij de restanten die er te vinden zijn. Bij de ingang vliegen de prachtig rode macaws rond. Ze zijn vrij, maar blijven hier in de buurt. Natuurlijk vooral ook omdat ze worden bijgevoerd.
Samen stappen vervolgens in een tuktuk. Op weg naar Macaw Mountain. (http://www.macawmountain.org)
Deze plek is opgestart om vogels die gewond zijn, of die bij mensen thuis zijn gevonden, te laten herstellen of een beter leven te geven. De meeste van de vogels die hier leven zijn de macaws (ara’s), maar er leven ook andere soorten. Het park is mooi opgezet en ik heb echt het gevoel dat dit echt voor de vogels wordt gedaan. De intentie is altijd om de vogels weer los te laten en terug de vrije natuur in te laten gaan, maar veel vogels zijn al zo lang als huisdier gehouden dat dit net meer mogelijk is.
Terug in Copán ruinas, zoals het plaatsje officieel heet, eten we iets bij ViaVia. Dit is het gemakkelijkste omdat we hier later ook weer vertrekken voor de stadstour.
De stadstour wordt gegeven door Geert. De eigenaar van ViaVia. (http://viavia.world/nl/amerika/copan) Honduras is één van de amste landen ter wereld. En daarnaast nog het meest gewelddadige land, 90.4 moorden per 100.000 bewoners.
Geert confronteert ons op een harde manier met de verhalen van een derde wereldland in Midden-Amerika. Onze oplossingen van micro-kredieten, Engels leren etc. weerlegt hij allemaal. De overheid betaalt de salarissen niet uit. Dus leraren geven geen lessen meer. Ook de salarissen van de politie worden slecht uitbetaald, dus politie functioneert niet goed. En door de drugsbendes wordt goed betaald voor het o.a. het transport van drugs. Zelfs een kleine koffieboertje blijkt al betrokken te kunnen zijn bij witwassen. Ook schokkend is het feit dat de grootste inkomsten bron van Honduras de geldstromen vanuit de USA naar Honduras zijn. Mensen die daarheen zijn vertrokken en een deel van het verdiende geld naar Honduras versturen. Er leven ruim een miljoen Hondurezen in de USA. We zijn er allemaal van onder de indruk.
Tijdens een massage maalt het hele verhaal door mijn hoofd. Totale ontspanning lukt dan ook niet echt. Totdat er een kat onder de tafel komt liggen en aandacht wil. Uiteindelijk gaat hij op mijn spulletjes liggen en valt spinnend in slaap.
Inmiddels is het alweer 7 uur, etenstijd dus. Een aantal hebben een brouwerijtje gezien waar je goed kan eten. Helaas zit het hele tentje vol. Maar in Copán is gelukkig iets meer te vinden dan in de andere plaatsen waar we hebben gegeten. Nu belanden bij Restaurant Nia Lola. (http://carnitasnialola.com). Een kitscherig aandoend tentje. Lichtjes, nummerplaten en alles wat je verder nog kan bedenken. De hoeveelheden zijn echt overdreven groot. Denk dat speciaal voor Amerikanen is.
De rest van de groep gaat na het eten nog iets drinken. Ik hou het voor gezien. Vindt het wel genoeg voor vandaag.
..wat een verhaal Gabi.. heb met ontroering alles gelezen..Honduras wat een land.. maar een land met zoveel cultuur… en verschillen.. daar kunnen wij ons hier niets bij voorstellen( b.v.de actuele zwarte Pieten discussies).ik begrijp dat alles eerst een plekje moet krijgen, de drugswereld, het constante geweld, de armoede, de corruptie..: de kat heeft het begrepen.. je had even rust nodig in t hoofd..
maar tegelijk ook ongelooflijk geweldig dat je dan eindelijk de Copan ruines hebt kunnen bewonderen.. een verleden van formaat..de Maya’s hebben toch heel wat nagelaten..een geschiedenis die nooit uit te wissen is..
..het bezoek aan Macaw Mountain, hoe mooi was dat dan weer ..?!
ik denk dat ik jullie vast en zeker mooi en met zorg ontworpen fotoboek.. toch met heel andere ogen zal bekijken..
Geniet toch nog van volle teugen van jullie mooie reis.. en ..ik ga je verslag nog vaak lezen.. liefs van ons. xxxxx
LikeLike