De trips die in het arrangement zitten hebben we allemaal gemaakt. Dat betekent twee vrije dagen. Maar dat wil niet zeggen dat we ons hoeven te vervelen. Er is nog zat te doen.
Het hotel biedt van alles aan. Van ijsvissen tot een 5-daagse huskytocht. De keuze valt op sneeuwschoenwandelen in het Nationale Park Pallas-Yllästunturi. Ongeveer 15 minuten rijden vanaf het hotel.
Het is ideaal weer. Koud, maar wel met een heerlijk zonnetje. Door de beweging die we krijgen is het gelukkig niet nodig om de overalls aan te trekken.
Bij het informatiecentrum wordt een filmpje getoond over het park. Welke dieren er leven en hoe het er in de verschillende seizoenen uitziet. Voor nu ziet alles er hetzelfde uit. Alles is wit. Maagdelijk wit zelfs. De sneeuw van vannacht heeft alle paden weer weggevaagd. Alleen de geprepareerde paden voor de langlaufers zijn zichtbaar.
Sneeuwschoenen, het is even wennen, van die grote dingen onder je voeten. Je hoort vaak dat sneeuwschoenen op tennisklappers lijken. Dat klopt ook wel bij sommige modellen. Die van mij zijn eerder korte, brede ski’s.
Vooraf was ik best een beetje sceptisch. Ik zak altijd door de sneeuw, ook als er niemand doorheen zakt. Dus waarom zou het met die dingen onder mijn voeten niet zo zijn. Maar, het blijkt echt te werken. Zonder problemen loop ik omhoog. Af en toe zitten de sneeuwschoenen nog wel in de knoop, maar verder is het ideaal.
Het pad gaat geleidelijk aan omhoog. Net zoals mijn temperatuur. Jeetje wat is het warm. Zijn we niet meer gewend.
De blauwe lucht, de witte toppen, de stilte en het uitzicht. Alles komt hier samen. Wat een geluksmoment.
Lauri onze gids gaat alvast naar de cabin. De laatste picknick lunch voorbereiden. Na tientallen foto’s gemaakt te hebben, dalen wij ook langzaam af. Met Whatsapp nog even met moeders gebeld. Even live laten meegenieten van deze witte wereld. Niet te lang trouwens want wat is het zonder handschoenen wel erg koud.
De rooksignalen uit de kota laten zien dat de lunch klaar is. Vandaag staat op met menu; wraps met rendierburger een lingonberries saus. Iets dat alleen in Fins Lapland wordt gegeten. Het zuiden kent dit niet. Het was weer smullen. Zal er thuis nog wel even aan herinnerd worden. Want alles stinkt na al die vuurtjes naar de rook.
Dan zit ook dit tripje er weer op. De bus brengt ons weer bij het hotel. Voor het diner nog even een wandeling over het meer. En langs de sauna. Kijken naar de mensen die het aandurven om een duik te nemen in het ijskoude water. Brrr…
gabiontdekt 