Een paar paartjes Koningspinguins

17-01-2012

De nacht was iets te kort, gisteren net wat langer in de lounge blijven hangen, en vanochtend om 7 uur ontbijt. Op de een of andere manier lijkt het wel of iedereen een beetje zenuwachtig is voor de dag van vandaag. Al voor 7 uur zit de hele eetzaal vol, terwijl het anders vanaf 7 uur langzaam aan vol loopt. Om 8 uur gaan we de zodiacs in…op naar Salisbury Plain.

Het was nog even twijfelachtig vroeg in de morgen, want er was weer een katabic wind. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het schijn een wind te zijn die ontstaat in de koude lucht van een ijskap, en dan naar beneden waait, en door de zwaartekracht steeds sterker wordt. De wind komt dan van het land af de zee in, en als ik het goed heb begrepen is 192 km/u een gemiddelde snelheid hiervoor.
Maar de wind is gelukkig weer gaan liggen en heeft plaats gemaakt voor een klein waterig zonnetje.

En aangezien we bij de voorbereiding alle reisverslagen, internetpagina’s en reisgidsen goed hebben doorgelezen weten we wat we kunnen verwachten. Een van de grootste koningspinguïns kolonies van South Georgia. Vanaf het strand tot ver op de berghellingen staan 50.000 paartjes met jongen, er zitten dus ongeveer 150.000 pinguïns en honderden of misschien wel duizenden pelsrobben en zeeolifanten in Salisbury Plain.

Maar ja, dat zijn allemaal dingen die je met je verstand ervaart, maar wanneer je hier staat, de geur ruikt, alle verschillende geluiden hoort, de pelsrobben die naar je toekomen en weg moet jagen, bewonderd wordt door nieuwsgierige pinguïns, en je alleen maar die prachtige koningspinguïns om je heen ziet, ja dan is het wel even anders…want hoe beschrijf je deze ervaring…

Ik denk eigenlijk dat dat onmogelijk is…net zoals wij dachten wel te weten hoe het zou zijn. Maar toch volledig van slag zijn. En ja, ik moet eerlijk bekennen, de laatste dagen wel vaker een beetje vochtige ogen gehad (en dat kwam echt niet van de wind) maar nu heb ik toch wel een traantje gelaten.

Na alle soorten weer, zon, lichte regen, hagel en wind te hebben gehad, gaan we a een paar foto’s te hebben gemaakt (700) gaan we weer terug naar de Plancius. Alle warme kleding weer uit want de temperatuur op de Plancius is perfect. Heerlijk warm, dus de gewone kleren weer aan, foto’s op de laptop gezet, batterijen opgeladen en eten.

Voor het bezoek aan Prion Island is een schema opgemaakt voor wie wanneer aan land gaat. Wij zitten in de Maccas, oftewel de Macaronipinguins. Dat is trouwens voor de hele reis dezelfde groep. Dat is handig voor de indeling en planning van de boten. Onze zodiac vertrekt om 15:30 uur. Dus na het schonen van een paar foto’s nog even gaan “leggen”…en een uurtje heerlijk geslapen. Want je kan het wel merken hoor, de kou, de wind en de buitenlucht en dan weer lekker warm worden…en dus ook een beetje duf.

Prion Island staat bekend om de broedende reuzenalbaros en is tijdens het broedseizoen gesloten voor bezoekers. We hebben geluk, want eerste 2 weken van januari was het nog gesloten en nu is het net weer geopend.

We komen wederom aan tussen pelsrobben met daartussen nog een paar Gentoo pinguïns. Om de reuzenalbatros te kunnen zien kunnen we via een pad van houten vlonders naar de albatrossen lopen. Af en toe opgehouden door de pelsrobben die het ook wel een handig pad vinden lopen we langzaam naar boven. (Lopen doen we de laatste dagen trouwens alleen maar langzaam, overal stoppen we om te genieten en foto’s te maken).

Na ongeveer 45 minuten weer terug naar de zodiac voor de “zodiaccruise”. En deze keer is het beter dan gisteren. Hoewel het wel een beetje koud is, is het prima weer. Fototoestel kan dus met een gerust gevoel uit de tas worden gehaald. Er schijnen gisteren echt wel een paar mensen geweest te zijn die iets te enthousiast foto’s in de regen, en hagelbuien hebben gemaakt. Daar moet je toch echt niet aan denken.

We zien onderweg weer van alles. Gentoo pinguïns, een verdwaalde kinband pinguïns, pelsrobben, aalscholvers en de South Georgia Piper. Een mooi klein vogeltje waar de echte birdspotters speciaal voor naar South Georgia komen. Nog geprobeerd om een paar mooi duikende pinguïns op de foto te zetten, maar dat is zo lastig. Maar we blijven proberen. Terug op de boot begint hetzelfde proces weer van omkleden etc.

Rond 19:00 geeft Delphine een korte briefing over de dag van vandaag en de dag van morgen. En…de planning is om dan ook naar St. Andrews Bay te gaan…ik weet nu hoe 150.000 pinguïns bij elkaar eruitzien, maar 400.000 zijn er net nog een paar meer. Zelfs de ogen van Delphine, onze expeditieleider die toch al een aardig verleden in deze gebieden heeft, gaan glunderen bij dit idee Het schijnt dat wanneer je een documentairemaker, zoals Richard Attenborough bij de recente natuurserie Frozen tussen koningspinguïns ziet staan, de opnames op deze plek gemaakt worden. Groter en mooier dan dit schijnt niet te bestaan…maar we moeten wel duimen voor goed weer…