Vroege vogels

Varen door het National Parque Tortuguero. En om de dieren goed te kunnen zien betekent dat “vertrek om 6 uur”.

Iedereen is mooi op tijd. Het scheelt we hoeven alleen zonnebrand, deet en een fototoestel mee te nemen. De rest kan op de kamer blijven.

We worden verdeeld over 2 kleine bootjes. Zo kunnen we makkelijker de kreekjes invaren.

Eerst stoppen we bij de officiele ingang van het park. Daar krijgen we de tickets die je verplicht zijn om het park in te gaan.

In het gebied komen zeekoeien voor. Dat betekent dat we niet hard mogen varen. Is hier ook niet nodig. Want dan zie je niets. En dat is waar we voor komen natuurlijk.

We zien al snel verschillende vogels. Een zwemmende slangehalsvogel op zoek naar een plekje om te drogen. Toekans die overvliegen en tikkende spechten in de boom.

De eerste aapjes dienen zich ook al snel aan. Spidermonkeys gaan slingerend van boom tot boom. Geweldig om te zien.

Een stukje verder liggen al een aantal bootjes bij elkaar. Dat betekent dat er iets te zien is. Een miereneter hoog in de boom. En die opeens een stukje lager zit door een afbrekende tak. Maar net als voor apen is de staart een goed hulpmiddel om zich vast te grijpen. De miereneter gaat dan ook gewoon verder met mieren/termieten zoeken. Het voedsel bestraat nl. voor 80% uit termieten en 20% mieren.

Bij een poeltje varen we langzaam naar de kant en zien 3 kleine kopjes van een baby kaaimannen. Ze zien er nu nog heel lief uit. Maar dat verandert in de loop van de tijd wel.

En dan zien we een geweldige vogel. Ik ben er gelijk verliefd op. Wat een lief koppie zeg. Het is een boat-billed herron. Een reigersoort. Wat een ogen.

Als laatste zien we een opdrogende Anhinga (lijkt een beetje op een aalscholver)

Met wijd opgeslagen vleugels laat deze vogel het water tussen zijn veren opdrogen. De meeste vogels hebben hier een soort vetlaagje voor. Maar vogels zoals bv. de aalscholver hebben dit niet en moeten opdrogen in de zon.

Rond een uur of 8 zijn we terug bij het hotel. Waar het ontbijt op ons staat te wachten. Het eten in het hotel is goed. Maar niet echt heel bijzonder. Zou het zelf niet kiezen in ieder geval. Maar na de ochtendtrip heb ik flink trek. Helaas geen yoghurt of cornflakes. Dus het van huis meegenomen knackebrod komt goed van pas.

De bedoeling was om daarna weer snel naar het dorpje te vertrekken. Helaas werkte het cijferslot op mijn tas niet mee (en nee, ik was de code niet vergeten, het werkte echt niet meer). Na een kwartier proberen toch maar hulptroepen ingeschakeld en bij de receptie hulp gevraagd.

De conciërge van het park stond al snel met hamer, beitel en nijptang voor de deur. En met wat kracht was het slot snel geforceerd.

Iets later dan gepland, maar toch nog mooi op tijd vertrekken we voor een kort ritje met de watertaxi naar de overkant.

Voor de start van de wandeling moet je eerst een stukje door het dorpje lopen. Leuke kleurige huisjes, eettentjes en shops.

Bij het begin van de trail moeten we eerst de instructies goed doorlezen. Wat te doen wanneer je een jaguar ziet etc. Kan me niet voorstellen dat het gebeurd. Maar je weet maar nooit.

We lopen samen met een ander gezin. Gezellig. De wandeling is ongeveer 2,5 km heen en dezelfde weg terug. Niet zwaar, maar het is wel vochtig. Logisch natuurlijk in dit gebied. Maar het is wel even wennen.

Aan de ene kant zit het strand waar de schildpadden de eieren leggen. De andere kant is het regenwoud.

We zien veel hagedisjes die steeds voor ons wegschieten tussen de bladeren. Brulapen hoog in de boom en een luiaard.

Het strand zag er verleidelijk uit. Maar na het maken van een paar foto’s snel weer op het pad gaan lopen. Het was één groot prikfeest.

Als beloning een lekkere bananensmoothie en weer terug maar het hotel. Waar de lunch alweer klaarstaat.

De rest van de dag is het alleen maar relaxen. In de lobby (internet), in het zwembad (afkoelen) en bij het zwembad (slapen).